tag:blogger.com,1999:blog-90727701243008349912024-03-05T17:48:54.585+03:00gece karanlığında gördüklerimdünyaya yetecek bir yürek, dünyayı görmek isterdi... gitmek üzerine...ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-51863396356035757762015-05-14T00:20:00.000+03:002015-05-19T13:31:00.977+03:00THERE IS NOT ANOTHER HOME<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; tab-stops: 7.9pt 28.3pt 56.65pt 85.0pt 113.35pt 141.7pt 152.8pt 156.1pt 170.05pt 198.4pt 226.75pt 255.1pt 283.45pt 311.8pt 340.15pt; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">In
our dynamic world, the motto of the contemporary human is “Think globally, act
locally!”. This idea dominates the entire world and it urges people to
take action designing more industrialized domains in their
communities. These cruel economic rules are defined as the modern
human can do everything to attain big success in business world and don’t care
about the other things because those rules convince them that “Every man has a
price” as long as you pay it. Although it can be deduced as true in
terms of some aspects, some things are irrevocable such as what happens to our
poor planet, the earth. A Native American proverb says that<span style="background-color: #cfe2f3;"> <i>“When the last tree is cut
down, the last fish is eaten, and the last stream is poisoned, the white man will
realize that he can not eat money!”.</i></span> It is distinct and also some recent
researches detect that the industrialization consume the natural and domestic
resources and it causes big and diverse problems like global warming. It
displays definitely and clearly that people and their
irrepressible demands are harmful to the world and nobody can deny it.
Global warming differentiates the ordinary climate durations
which brings about bad changing in human life. It can be seen that the seasons displace
to each other. Can you imagine that a couple days ago it was end of the April but it was snowy.
Even this single thing is just enough to derive what we made our planet.
So people should debate what they can do to find a way out. If they keep
declining the results of global warming, in close decades they
will have to face more devastating effects. People should immediately consider
the causes of global warming and should deviate the actions which cause
the global warming. There are different dimensions of the causes of global
warming. First, the use of fossil fuels must be diminished all around
the world and the people need to devote themselves to start using of
different energy sources such as solar energy, wind power, hydrogen and
transition technologies which denote renewable energy. For example, the
recent studies demonstrate that the Boron element and hydrogen
will be able to use in automobiles and other transportation. Boron element will
be able to use a kind of battery which enables to deposit hydrogen gases such
as an energy source which makes the devices work. Also solar energy is an infinite and environmentally
friendly energy source and Germany which is one of the most industrialized
countries in the world drives the 20% of its energy from the solar energy and
it has much less sunny days in a year when compares it with Turkey. It also
decided to close its nuclear energy plants in next twenty years but despite
all these facts our government has some regulations which are depressing
for us. I think that many people in the world
can not discriminate the threats of the global warming. We all
need some new regulations which should dispose on the entire world to
stop global warming. The developing and the developed countries are very discrete
in terms of avoiding the effects of global warming. In the developing countries
doesn’t care the environment and they are still deforesting and using the
fossil fuels. They distort the protocol and documents which focus
on to save environmental conditions. If we want to keep the life of human, an
influential draft must be edited all around the world to stop
global warming. This is only way to provide to decrease dramatically the
effects of it. As the one of Indian proverb says, <i style="background-color: #cfe2f3;">we do not inherit the Earth
from our ancestors; we borrow it from our children</i>. The Earth is the only home
we have and we should always keep it in our minds because who wants to loose his
or her home?..</span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara/Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-38936426618013151552015-05-11T02:07:00.000+03:002015-05-11T02:07:41.828+03:00Arka Taş<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">İki yüzlülük ve riyakarlık diz boyu... Kimseye inanmayın bu hayatta hiç kimseye... Güvenmeyin bu hayatta hiç kimseye... Ve benim kadar salak olmayın 30 yaşına gelip hala tekrar tekrar insanlara güvenebileceğini düşünüp aynı yanlışı yapacak kadar...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Halbuki ben en çok güvenmek istemiştim...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">İnsanın insana güvenemeyeceği bir dünyada, insanın "düşünen bir hayvan" olmasından çok "hayvan" olduğu gerçeğini unutmamak lazım herhalde.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Küfür ediyorum çok, hepimizin yerine; siz de edin benim yerime de. Daha çok küfür edip daha çok sigara tüttürüp daha çok rakı içelim. Rakı!.. Rakı, insanın Orhan Veli'ye her seferinde bir kez daha hak vermesinin sebebi...</span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara/Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-18821366966834140182015-05-10T03:22:00.001+03:002023-06-17T04:30:48.826+03:00<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">VARUNA<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Varuna" target="_blank"><span style="color: red;">*</span></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Hiç hayatınızı, bütün yaptıklarınızı sorguladığınız oldu mu?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Benim çok oldu...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Hem de ta küçücük bir çocuk olduğumdan beri... <strike>(sahi gerçekten çocuk oldum mu ben?)</strike></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Çok sorular sordum. Çok cevaplar aradım. Bulamadım hiçbir seferinde de... Belki de aradığım bir cevap değildi, belki dem ondan bu kadar aklım karıştı. Peki ya cevap bulsam ne olacaktı, ne değişecekti hayatımda? <strike>Al bir soru daha!..</strike> İnsan niye bu kadar soru sorar ki... Niye sorgulayıp duruyorum, niye bu kadar huzursuzum. Sadece ben miyim bu kadar şüpheci? Keşke bilsem ki hayatta başkaları da var sorular soran. Yarını merak eden, dünden anlam çıkarmaya çalışan... Peki bugün ne oluyor? Arada onu mu kaçırıyorum? Ondan mı bu kadar mutsuzum? Halbuki önümdeki 18 sene ne olacağını bildiğim bir yola girdim ve bir o kadar da ne olacağını bilmediğim, tamamen karanlık, sadece güzel olacağını hayal ettiğim, başka bir ülkede, başka insanlar arasında, beni bekleyenleri kestiremediğim bir yola... Gerçekten öyle mi olacak ondan bile emin olamıyorum. Niye bu kadar karışık ki aklım? Ne kadar korkmuş olsam da bir o kadar hayallerime en yakın olan yerdeyim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Evet!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Korkuyorum!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Doğru cevap bu sanki. Bir cevap olmasa da en azından içimde olan bitene dair bir tahmin... Korkmak ne güzel, korkmak ne kadar korkunç, korkmak ne kadar kafa karıştırıcı, korkmak sadece hep istediğin bir gelecekten korkmak; evet korkmak muazzam bir duygu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">İnsan en çok hangi duyguyu yaşar ki?.. En çok sever mi yoksa korkar mı yoksa heyecanlanır mı yoksa nefret mi eder? Ya da hepsini aynı anda yaşar mı? Beyin ne kadar sorsa da kalbin o kadar korkar mı ya da kalp istedikçe beyin kaçar mı? Hangisi galip gelecek?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Sahi ya yeni bir ülke var önümde, gelecek 6-7 yılımı geçireceğim. Yeni insanlar var tanışacağım, yeni duygular var yaşayacağım ve aynı duyguları yeniden yaşayacağım ama bu kez başka bir ülke de başka insanlar arasında...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Herkes gideceğinden ve gideceğimden bu kadar eminken niye bir tek ben her şeye bu kadar şüpheyle yaklaşıyorum. Gitmek istemediğimden değil aksine en çok da gitmek isteğimden. Belki de o yüzden bu kadar korkuyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Gidememekten.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Evet gidememekten korkuyorum. Hayatı boyunca hep gitmek istemiş ona bu kadar yaklaşmışken buna da bir şeylerin engel olmasından ve gidememekten korkuyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Hep gitmek istedim, çok sevdiğim insanları arkamda bırakmak istedim. Onları çok severken onlardan sıkılmak... Bunları duymak belki de beni yargılamanıza neden olabilir ama; insan kendi yaşadığını bilir bu hayatta ve seyirci olduklarımızı hiç bir zaman anlamayız, sadece hissettiklerimizi biliriz tam olarak. Hep de başkalarını, onların hayatları, yaşadıklarını anladığımızı söyleriz; anlamasak da çoğunlukla anlamış gibi yapmayı yeğleriz. Böyle yaptığımızda daha iyi insanlar olduğumuzu düşünürüz çünkü... Ben ailemi çok severken en çok onlardan kaçmak istedim. Şimdi ise onlardan birini kaybetmiş bir insan olarak en çok onu düşünüyorum. Bu aralar aklımda hep o var. Konuşamadıklarımız var. Daha yarım kalan bir sürü şey var. Ah baba, niye bu kadar az konuşurdun ki, niye bu kadar az konuştuk ki!.. Biliyorum beni çok seviyordun, ben de seni çok seviyordum ve hala seviyorum. Ama yetmedi işte... İçimde hala bir yerlerde dolduramadığım boşluk var. Cevaplara ihtiyacım var. Daha soracağım o kadar çok soru ve vereceğin o kadar cevap vardı ki... Niye mesela, niye bu kadar geç yaşta bir çocuk daha yaptın mesela? Bunu sormayı çok isterdim. Bak ben daha otuzuma gelmeden seni kaybettim. Bu gelmiş miydi mesela aklına? Bir sene olacak bir kaç gün içerisinde sen gideli ve ben otuzuna 2 kalmış bir insan olarak daha çok kırkına 2 kalmış bir insan gibiyim. Eminim siz de istemezdiniz daha 9 yaşında bir çocukken çocuk olmayı bırakıp annesinin babasının hastalıklarıyla uğraşan bir çocuk olmamı;<strike> tabi artık çocuk değildim o zamandan sonra...</strike> Mesela o yaşta annem hastalanıp aylarca hastaneye yatmaya başladıktan sonra bir daha sokağa çıkıp top oynamadım. Mesela ben o zamandan beri bir daha arkadaşlarımla aynı yaşta olmadım. Annem hastaydı hep... Benim yapmam gereken daha önemli şeyler vardı HEP... Dışarı da boşa harcayacak vaktim yoktu zira derslerim vardı aksatmamam gereken çünkü yaşadıklarım onları aksatmak için bir bahane olamazdı di mi? Zaten hep başarılı oldum ama bu da sıradan bir şeydi. Takdir edilmedim bunun için. Belki başkalarına benle gurur duyduğu anlatıyordun belki onlara beni methediyordun kim bilir... Ama benim bundan çok, bunları yüzüme söylemene ihtiyacım vardı. Diyorum ya keşke bu kadar susmasaydın, keşke daha çok konuşsaydık. Bir çocuğun düşünmemesi gereken şeyleri düşünmeliydim evle, onun işleyişi, onun işleri ile ilgili çünkü. Zamanım hep bunlarla geçti... Tam genç bir birey olmuş annem biraz iyileşmişken bu kez senin hastalıkların baş gösterdi. Sakın şikayet ediyorum zannetme. Kesinlikle sizle bu kadar ilgili olduğum ve bütün hastalıklarda yanınızdaki ilk insan ben olduğum için o kadar mutluyum ki aksi olsa şimdikinden daha mutsuz bir insan olurdum. Benim merak ettiğim şey başka... Bilmiyorum nasıl söylesem?.. Bence sen öyle bir yerdesin ki artık konuşmasak da <strike>(tıpkı eskisi gibi)</strike> sen benim dedikleri anlıyorsun. Ama bu yine de işe yaramıyor çünkü ben seni duyamıyorum ki cevaplarını duyamıyorum ki... Daha 9 yaşındayken büyüdüm ben, daha 9 yaşındayken yetişkindim. Arkadaşlarımın en büyük endişesi "saklambaç"ta en iyi yere saklanmak, "dokuz aylık" oynarken kaleci olmamak, "seksek" oynarken çizgiye basmamak iken; ben okuldan gelip bir an önce hastaneye gidecek çamaşırları yıkamanın, onları kurutmanın ve sen akşam hastaneden annemin yanından geldiğinde akşam yemeğini hazırlamış olmanın telaşındaydım. İşte tam bu yüzden hiç büyümedi bir yanım. Bir yanım yaşayamadığı o çocuklukta kaldı hep. O yüzden bu kadar içten kahkahalar atıyorum, o yüzden televizyondaki reklamdaki bir sahneye bile duygulanıp ağlayabiliyorum. O yüzden bu kadar korkuyorum her şeyden, her şeyi bir anda kaybetmekten tıpkı sizi çok erken kaybetmekten korktuğum gibi. Evet hep bu fikre alıştırdım kendimi; yaşıtlarımın sahip olduğundan çok daha büyük bir anne babaya sahiptim. O yüzden biliyordum erken yaşta kaybedecektim sizi. Belki de bu yüzden bu kadar çok uzaklaşmak istedim sizden...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Neyse...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Nasıl geldim ben buraya?..</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Aslında aklımda olan yazmak istediklerim çok başkaydı.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Niye bu kadar çok sorular sorduğumu bulmaya çalışıyordum. Niye bu kadar çok korktuğumu... Ama hep umudum vardı. Bir gün gidecektim ben hem de öyle az bir zaman için de değil. İşte şimdi tam istediğim yerdeyim. Uzunca yıllar olmayacağım burada. Belki de hiç dönmem. Sahi hiç dönmesem keşke. En çok korktuğum da sanırsam sonunda buraya dönmek zorunda kalmak. İstemiyorum, en azından şimdilik istemiyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Dönmek...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">İstemiyorum...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Korkuyorum dönmekten...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">Tıpkı şimdi gitmekten korktuğum gibi... Gitmekten korkuyorum çünkü işlerin umduğum gibi gitmemesinden ve geri dönmek zorunda kalmaktan korkuyorum. Ama umudum var hala. Bunca olumsuzluk yaşamışken kariyerime dair, şimdi hayat bana en çok istediğim şeyi önüme bırakıp kaçtı. Burada yıllardır uğraşıp bir çok engelden dolayı elde edemediğim akademisyenliği yurt dışında yaşama şansı verdi. Hep de istediğim gibi gerçekten bilim yapabileceğim bir akademik kariyer; ama korkuyorum işte hayatta kendi payıma düşen sorumlulukları en iyi şekilde yerine getirip başarılı olmuşken bu ülkede yaşamanın hepimizin payına düşen gerçekliği yüzünden başarısız sayılmaktan dolayı güzel bir gelecekten de korkuyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">KORKUYORUM!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">UMUTLUYUM!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">KORKUYORUM VE UMUTLUYUM!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strike><span face="Trebuchet MS, sans-serif">korkuyorum ve umutluyum, korkuyorum çünkü umutluyum, umutluyum çünkü korkuyorum...</span></strike></div>
<div style="text-align: justify;">
<strike><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><br /></span></strike></div>
<div style="text-align: right;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><i>"Bir yandan korkun bir yandan umudun varsa iki kanatlı olursun; tek kanatla uçulmaz zaten"</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Trebuchet MS, sans-serif">demiş ya <i>Mevlana</i>, UÇMAK için hem korkuyorum hem de umut ediyorum.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara/Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-26022024213227017362014-12-06T00:17:00.001+02:002014-12-06T00:22:56.609+02:00Tamamlanmamış Cümleler...<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Dört nala koşsun umutlar...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Her ne kadar anlamasam da başka bir şeyler hissediyorum bu şarkıyı her dinlediğimde... Umut var içinde, umutsuzluk var, isyan var... Ya da hiç alakası bile yok bu saydıklarımla... Ama olsun anlamıyorum, çünkü ben öyle hissediyorum... Zaten önemli olan anlamak değil ki, hissetmek... Müzik zaten evrensel değil miydi?.. Hem kim kimi anlıyor ki şu hayatta?.. Ya da kim çabalıyor ki anlamak için bir diğeri?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Belli mi olur belki bir gün İspanyolca'da öğreniriz, o zaman anlarınız ne dediğini... Hatta o topraklara da gideriz belki bir gün...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Latin Amerika'ya...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Her ne kadar ismindeki "Latin" oraya giden Avrupalı kaşiflerin kendi dilleri yerli halka empoze etmesinden gelse de...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Gitmeli oralara da... Ayak basmadık yer kalmamalı şu dünyada... Venezuela'yı da görmeli, Avustralya'yı da... Bir uçtan bir uca dört nala koşmalı umutlar...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Neyi bekliyoruz ki?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nedir şu hayatta bizi bir yerlere bağlayan?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kendimize bir dünya yaratıyoruz, ona göre amaçlar belirliyoruz, onların peşinden koşuyoruz, sonra olmayınca yarattığımız o dünya her gün biraz daha üstümüze çöküyor... Neyin çabası bu... Hayat bize öğrettikleri şey mi yoksa bizim elimizde şekillenen bir şey mi?.. Eğer biz yön vereceksek hayatımıza niye bu kadar çok karışan var?.. Karışmayın o zaman... Hayalleri yıkılan da benim, hiç bir şey olamayan da... O zaman baştan izin vermeyin hayal kurmamıza...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bütün cümlelerim üç nokta ile bitiyor, çünkü aslında hiç bir cümle bitmiyor, sadece bitmiş gibi gözüküyor... Onlar bitmiş gibi görünse de ben söylemeye devam ediyorum, duymasanız da... Zaten önemli olan duymanız değil ki... Duymak için kulağa ya da havada birkaç saniye asılı kalan sözcüklere gerek yok, tıpkı bu şarkıyı anlamak, hissetmek için İspanyolca bilmeye gerek olmadığı gibi...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Her neyse...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir şarkıdan nerelere gidebilir insan, nereleri görebilir, ne kadar hissedebilir dünyayı...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Durur mu?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Durmaz mı?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bitmeyen cümleler kurar mı?..</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Diyor ya Edip Cansever</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Niye ölmemeli öyleyse</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: blue;">Yaşamak mutlu bir devinimse"</span> </span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ve yine diyor ki</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Ölüler ki bir gün gömülür</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">İnsan yaşıyorken özgürdür"</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Dört nala koşmalı umutlar, dört nala...</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/WegeRJiZKMI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara/Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-89513886684527471832014-03-13T02:25:00.000+02:002014-03-13T02:30:31.599+02:00Ansızın<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nereye aitiz? Neresi bizim toprağımız? Kimiz, kimleriz biz?</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok güldük bu akşam birbirimizin neleri olduğumuzu düşünmeden. Ne önemi vardı ki zaten; insandık buradaydık, çıplak kaldık, sadece duygularımız düşüncelerimiz vardı. Koyduk masaya, güldük güldük... Niye güldük? Belki de ağlamak istediğimizden güldük bu kadar çok. Zaten yoktu ya hayat, bir de dün sabahtan beri kalbimizi yakan acı eklendi üstüne. Ah be çocuk, uyanacaktın sen. Hem kim demiş ki sen yoksun artık. O güzel ağabeylerin ile yüreğimizin en güzel yerindesin sen de... Ve çocuk ne zaman</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Hayat kısa</span></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kuşlar uçuyor.</span></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Cemal Süreya</span></i></b></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">dizeleri gelse aklıma senin o kapkara kaşlarını hatırlayacağım. Özgürlüğe kanat çırpan bir martı gibi; çocukların resimlerinde çizdiği, hayallerine uçan kuşlar gibi...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bundandır belki de, dünyanın bu kadar kötü bir yer olduğunu hatırlamamak için, hayatımızdaki olmayanları unutmak için güldük bu kadar. Niye güldük? Bilmiyoruz gerçekten ama; güldük sadece güldük. Eskiden olduğu gibi. Sabahları karşıladığımız, o bitmek bilmeyen gecelerde olduğu gibi... Bütün gece sabaha kadar oturup, gecenin bir köründe sucuk partileri yaptığımız zamanlardaki gibi güldük. Hiç de pişman olmadık bu gece gece sucuk partilerinden. Çünkü sadece karnımızı doyurmuyorduk aslında duygularımızı da doyuruyorduk. Bir şeylerden huzursuzduk ya belki de yemek dürtüsü ile bu huzursuzluğun farkına varmamak için yiyorduk. Farkında olup, farkında değilmiş gibi yapmak için...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok uzun zaman öncesindendi bu gece. Bu sefer belki gün dönümünü karşılamadık ya da sucuk partisi yapmadık ama gece yine o eski gecelerden idi. Sohbet aynı o gecelerdeki gibiydi çünkü. Saçmalar aynıydı çünkü, yerli yersiz herşeye gülmeler aynıydı (yerli yersiz ağlayamayışımızdan, en azından yalnız değilken), olaylara, olanlara, anlara aynı tepki verişlerimizin yine olmasından... Evet uzun bir aradan sonra yine o gecelerdendi. Ne değişmişti hayatlarımızda? Yine aynı huzursuz bizdik; yine yanlış saksıda büyüyen, hiçbir yere ait olmayan çiçekler gibi hisseden bizdik. Ondan çok güldük bu kadar. <b><strike>Ağlamadığımızdan...</strike></b> Bugün sucuk yapmadık ama boşta durmadık. Türk kahveleri yaptık, benim son zamanlarda yaptığım bir alışkanlık, sigara tüttürdük. Fal baktık. Ne nazar varmış bende canım. Esnemekten yoruldu falıma bakarken. Fal da ne garip ama, duymak istediklerimiz midir falımızda çıkanlar yoksa duyduklarımız karşındakinin bizim hakkımızda düşündükleri midir? Belkide bizim için olmasını istedikleri...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bozkırın ortasında yabancıydık olduğumuz şehirden. Belki kimsenin anlamadığı, bulunduğumuz şehre çok yabancı oluşumuza güldük. Sahi neyi idik birbirimizin? Kimleriydik? Kim karar veriyordu buna? Kim belirliyordu? Sınırlar nerede başlayıp nerede bitiyordu? Mesafe neydi? İki insanın bu kadar mutlu olarak (ki aslında çok mutsuzken) katıla katıla gülmesi hangi mesafeleri aşardı? Belki de yapmalı arada böyle... Nerede yada kimle olduğuna bakmadan, birbirinin neyi olduğunu düşünmeden birlikte bu kadar çok gülmeli bazen. Hani acıları üzüntüleri paylaşamıyoruz ya bu ülkede ve aslında eninde sonunda yalnızız ya, o yüzden en azından birileri ile birlikte yerli yersiz gülmeli. Neye yada niye olduğu önemli değil. Sadece hala gülebiliyor iken ve hayatın aslında gülüp geçilecek kadar acıklı ve önemsiz olduğunu hala unutmamışken...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin belki de gülmeden ölürsünüz.</b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Victor Hugo</b></span></i></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Sivas, Türkiye39.747662 37.01787899999999439.649994 36.856517499999995 39.84533 37.179240499999992tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-42218662685795333062014-02-24T17:24:00.000+02:002014-02-24T17:24:05.721+02:00Birazcık<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Anakara'da yağmur var. Toprağın kokusu var.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yağmur ne güzel şey... </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Hüzün var, umut var, yarın var, dün var, bugün var havada... Olan var, olamayan var. Kötü insanalar, iyi insanlar var yağmurda. Arkadaşlar var, sohbet var. Kızdıklarım, kırgınlıklarım var. Hiç aklımdan çıkmayanlar var. İçime sindiremediklerim var. Çünkü yapılan haksızlıklar var. Bir de güzel Bülent Ortaçgil var kulaklarımda.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/RMdwrr1UJX8?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Benim aklımda hep yağmur var...</span>ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-40617605829868527302014-02-21T19:06:00.000+02:002014-02-21T19:06:01.660+02:00Zaman Zaman<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Zaman var olmak mıdır yok olmak mı?</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/9pLFkhefXCA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-13338867434506907752014-02-17T13:50:00.000+02:002014-02-17T14:06:44.902+02:00Yarınlara inanmamak<span style="color: #0b5394; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>İyi ki kitaplar var!</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>İyi ki kitaplar, şairler, şiirler var.</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Yoksa <span style="color: red;">bu ülke hep cehennem...</span></b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Kitaplar, bu ülkede yaşarken kaçıp sığınabileceğimiz limanlar gibi...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Onları okurken başka bir dünyanın olduğuna inanmak...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ama kitabın sonunda bu ülkede yaşadığını tekrar hatırlamak...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Niye bu kadar çok haksızlık var, niye bu kadar çok kötü insan var bu ülkede?</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Umut hiç mi bu ülkenin semalarında dolaşmaz? Hep hayal kırıklığı mıdır gökten bizim payımıza düşen?..</b></span><br />
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Bu ülke hep cehennem...</b></span><br />
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>There is Another Sky</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: #ffe599;"><i><br /></i></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>There is another sky,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Ever serene and fair,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>And there is another sunshine,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Though it be darkness there;</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Never mind faded forests,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Never mind silent fields-</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Here is a little forest,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Whose leaf is ever green;</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Here is a brighter garden,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Where not a frost has been;</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>In its unfading flowers</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>I hear the bright bee hum:</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Prithee, my brother,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Into my garden come!</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Emily Dickinson</i></span><br />
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbGWm_Pub8QkaCFnYghJZ-nZgJgcylxcDdIej_MFh43MkxMHbI3sLjnHcx6oTdLrF_6tiIXSd99J08-LIvEsl4tVeO49g1gPdES4gb-ZzgRwQsL6Ssfr3fSmTSzdIigSryi1VQ19T54t8R/s1600/20121228_172736.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbGWm_Pub8QkaCFnYghJZ-nZgJgcylxcDdIej_MFh43MkxMHbI3sLjnHcx6oTdLrF_6tiIXSd99J08-LIvEsl4tVeO49g1gPdES4gb-ZzgRwQsL6Ssfr3fSmTSzdIigSryi1VQ19T54t8R/s1600/20121228_172736.jpg" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Gerçekten başka bir dünya, başka bir gökyüzü mümkün müdür? (Fotoğraf: <i>Van Gogh Alive</i> sergisinden)</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i></i></span></div>
<br />
<span style="background-color: #ffe599; color: #0b5394; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-59566117995889281322014-01-14T02:52:00.001+02:002014-01-14T21:30:56.997+02:00Bi dünya dert<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yalnızlık...</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yalnızız aslında. Elini tutuğumuz ya da elimizi tutan biri olsa da olmasa da yalnızız. Başka türlü bir yalnızlık bu... Gece çöktüğünde, koca şehir şehir sus pus olduğunda ve uyku yine bizim kıyılarımıza uğramadığında; düşüncelerimizde, olanlarda, olmayanlarda, pişmanlıklarımızda yalnızız ya da yalnızım. Kendini anlatamamanın yalnızlığı bu. Bu kadar iç içe yaşarken, aslında biraz da yalnız kalmak istemenin yalnızlığı bu...</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Son bir kaç yıldır olduğu gibi yine üst üste geldi. Ne kadar doğru yapsam da sonucun hep kötü olması alışkanlık oldu. Bunu anlatamamak en yakınlarına bile, işte en çokta bu insanı sarılmak duygusuna yaklaştırıyor. Öyle tanımadığın birine, sadece içimden geçenleri söylesem sonra sarılsam ve sonra desem ki <i><span style="background-color: #fff2cc;"><span style="color: #f1c232;">bak ben sana içimden gelen, tutmadığım, engel olmadığım herşeyi söyledim; şimdi sen de bir başkasına söyle içindekileri o da bir başkasına... sonra anakaranın sokaklarına söyleyelim içimizdekileri hep beraber, dolaşsınlar anakaranın sokaklarında. kızılaya gitsinler oradan karanfile uğrasınlar sonra yukarı doğru çıksınlar besterkardı, tunus caddesiydi derken kuğulu parka ulaşsınlar. oradan süzülsünler taa egeye kadar. denize dalsınlar kıyıdan sonra okyanusa karışsınlar ve bütün kıtalara yayılsınlar, herkes söylesin, daha çok söylesin, kimse tutmasın içinde... sonra biz uzaya çıksak baksak dünyaya, o kocaman dünyaya! uzaydan bakınca sadece bir toplu iğne başı kadar dünya, bütün dertleriyle tasalarıyla bir toplu iğne başı kadar.</span></span> </i>Peki gerçekten bu kadar küçücük olur mu bizi üzen şeyler, bir iğnenin ucu kadar mıdır? Eğer öyleyse niye bu kadar acıtıyor, üzüyor insanı; niye bu kadar az söyleyip az yazıyoruz. Halbuki tam da bunun için yazmak istemiştim. Yazdıkça beni üzen ne varsa içimdeki fezada kaybolsun diye...</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Artık sormuyorum güzel olacak mı diye. Anladım ki ne kadar uğraşsam ne kadar çaba harcasam da hayatın benim için o kadar farklı planı var. İçimden geçenleri kaldırıp koyuyorum masaya, sığmıyor taşıyor odadan sokağa. Her ne kadar şehrin ışığından yıldızlar belli olmasa da ayın ışığı yol gösteriyor onlara. Kainata doğru yol alıyorlar. Uzaydan bakacaklar dünyaya, dünyadakilere, gerçekten bir toplu iğne başı kadar mı diye!..</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">Masa Da Masaymış Ha</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">adam yaşam sevinci içinde</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">masaya anahtarlarını koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">bakır kaseye çiçekleri koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">sütünü yumurtasını koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">pencereden gelen ışığı koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">bisiklet sesini çıkrık sesini</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">adam masaya</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">aklında olup bitenleri koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">bir bira içmek istiyordu kaç gündür</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">masaya biranın dökülüşünü koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">uykusunu koydu uyanıklığını koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">tokluğunu açlığını koydu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">masa da masaymış ha</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">bana mısın demedi bu kadar yüke</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">bir iki sallandı durdu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">adam ha babam koyuyordu</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #0b5394; font-family: Times, Times New Roman, serif;">Edip Cansever</span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-1390213567024855102014-01-03T00:01:00.000+02:002014-01-03T00:01:10.481+02:00Elde ne vardı?..<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Çok kırgınım...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Çok kızgınım...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Çok öfkeliyim...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Çok üzgünüm...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Bir kez daha ve bir kez daha yine aynı sonuç... Hep hayat bizden çalıyor. Her gün yeni bir oyunu ve yeni bir düş kırıklığıyla çıkıyor karşımıza.</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>O kadar çok şey var ki söylemek istediğim, hepsi boğazımda düğümleniyor ve hiçbirini söyleyemiyorum!..</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ben daha fazla böyle devam etmek istemiyorum.</b></span>ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-18190691110892983212014-01-02T03:01:00.000+02:002014-01-02T03:01:36.253+02:00Anakara'da sabaha karşı<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b>Yemek yemek!</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Yemek yemek insanı mutlu eder mi?.. Ya da unutturur mu bazı şeyleri. Ben çoğunlukla bu iki amaç için yemek yerim. Biyolojik önemi daha sonra gelir benim için. Ama işe yarayıp yaramadığından emin değilim. Yine unutmak için buzdolabının karşısına geçtim. Dünden kalan yılbaşı pastası hemen gözüme ilişti. Hani yeni bir yıla girdik ya dün, yeni yılın pastası. Sizde de böyle adetler var mıdır? Her yılbaşında olmasa bile yılbaşı akşamlarının çoğunda bir yılbaşı pastası keseriz. Tam yeni yılına girerken, saat tam 12.00'de... Yeni yıla girmek için geri sayım başladığında ondan geriye doğru sayar ve hep birlikte pastanın mumlarını üfleriz. Niye böyle bir şey yaparız bilmem. O mumlarla birlikte eski yıldan gelen acılar, üzüntüler, umutsuzluklar, düş kırıklıkları da sönüp gider mi bilmem. Ama ben bunları dilerim içimden. Yeni yılın yeni acılar, yeni umutsuzluklar, yeni üzüntüler getireceğini bilmeme rağmen yine de bu umutlarla üflerim o mumları...</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b>ve güneş doğarken hiç umut yok mu</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b>umut umut umut... umut insanda.</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #3d85c6; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b> Nazım Hikmet</b></i></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Pastayı da limonlu diye almıştım ama o da klasik çikolatalı pasta çıktı. Çok severim limonlu yaş pastayı ama bulması biraz zor. Çocukluğumdan gelen bir tat, eski bir tanışıklığımız var yani. Her insan gibi ben de çocukluğumu hatırlatacak şeyler arıyorum. Neyse... O kadar çok unutacak şey vardı ki tekrar geçtim buzdolabının karşına. Yine dünden kalan <span style="color: #b45f06;"><i>bomonti bira</i></span> gözüme ilişti ve yanına da yarısı dün yenmiş patates cipsi... Bomonti biranın bu kadar nostaljik olmasından mıdır nedir, diğer biralara nazaran bana daha sempatik gelir. Gerçi ilk üretilen bomontiyle arasında pek alakası olmasa da yine de bomontiyi daha çok severim. Bir de bunların üstüne bir <i>toblerone</i> patlattım. Unutmak içindi hepsi ama daha çok hatırladım. Kendimi daha çok dinledim ve sonuçta daha çok kilo aldım. Olsun sizin ve unutmak isteyenlerin şerefine kaldırdım kadehimi ve daha çok uykusuz geceye...</b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Gün dönümleri yeni umutlar getirsin hepimize!</b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/qsYnhVITf9E?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i>God on high</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i>Hear my prayer</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i>In my need</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i>You have always been there</i></b></span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com0Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-39930502684141798722013-12-31T03:44:00.000+02:002013-12-31T03:44:39.301+02:00İyi Yıllar!!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ5qVYeZs2mPdwFZy-hjZY3inyBp-uQW9_gbwU3gMNfn8qAS_wMTvEQkDyfUXGTO09Lxh-FWwN09lVBIvoa3h6S_LCg8ARZGNBUFPUXW2mmQNV2Nee_6Pp0UCZR3Z792qaTxbDpJPsQqrn/s1600/DSC06379.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ5qVYeZs2mPdwFZy-hjZY3inyBp-uQW9_gbwU3gMNfn8qAS_wMTvEQkDyfUXGTO09Lxh-FWwN09lVBIvoa3h6S_LCg8ARZGNBUFPUXW2mmQNV2Nee_6Pp0UCZR3Z792qaTxbDpJPsQqrn/s1600/DSC06379.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Mütevazi yılbaşı ağacımın altından sesleniyorum size, matruşkaların hemen yanından... Ağacım mütevazi olsa da hayallerim, umutlarım büyük. Dibinde bir ayakkabı kutum yok ama belki bu gece bırakır noel baba. Kaç gecedir bekliyorum fakat sanırsam boş bir ayakkabı kutusu da bırakmayacak bu noel baba...</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc1vU-fcM2M9lACUOy_tVyOAXPOp8N3JJRJ0nupEq93SgNvSpOZyk0z98WPCFzRzp4mj2zjpcLLJBhbgDlj7GTFbHwNI5camufhTq9bbABuuErPByL04pBxjlETO1EZc7pkPO32bDEdRz_/s1600/DSC06380.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc1vU-fcM2M9lACUOy_tVyOAXPOp8N3JJRJ0nupEq93SgNvSpOZyk0z98WPCFzRzp4mj2zjpcLLJBhbgDlj7GTFbHwNI5camufhTq9bbABuuErPByL04pBxjlETO1EZc7pkPO32bDEdRz_/s1600/DSC06380.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yeni bir yıla girerken yeni bir başlangıç oldu benim için blog yazarlığı. Söyleyeceklerim vardı elbet, belki de yazmak bunun en iyi yoluydu. Aynı zamanda okumaktı da blog. Başka başka dünyaları görmek, o dünyaların denizlerinde yüzmek. Onların evrenindeki yıldızları da görmek, kısacası keşfetmek. Benim gibi bir okuma meraklısı hele ki en büyük arzusu dünyayı gezmek olan bir meraklı için blog yeni bir dünyaydı. İtiraf edeyim evet geç oldu blog dünyasını keşfetmem, tabi ki de blog yazarlığını biliyordum ama hiçbir blogu düzenli takip etmiyor, açıp okumuyordum. İki günde onlarca yazı okudum. Değişik kalemler gördüm. </span></b><br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O yüzden ilk önce yazanların, söyleyecek sözü olanların yeni yılını kutlamak istedim.</span></b><br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hepiniz için çok güzel bir yıl olsun! </span></b><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Gg_poLlVvcbjWa_hKDwKkudfxYnfbIoVXNhAFUm6OAVR6c4-SNCB9bQ3YxGkQvKjRw6K35TjrYmOcRf120s8QqqiHE4f0vqEF6LOBVYP0vhMb5q2dBJUqOl88e1fZUpl2pTTSM3nguWI/s1600/DSC06382.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Gg_poLlVvcbjWa_hKDwKkudfxYnfbIoVXNhAFUm6OAVR6c4-SNCB9bQ3YxGkQvKjRw6K35TjrYmOcRf120s8QqqiHE4f0vqEF6LOBVYP0vhMb5q2dBJUqOl88e1fZUpl2pTTSM3nguWI/s1600/DSC06382.JPG" height="320" width="240" /></span></a></div>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Herkesin farklı dilekleri vardır yeni yıla dair. Bense daha fazla kitap ve daha çok zaman istiyorum onları okumak için. Güzel anılar biriktirmek istiyorum. Daha çok tiyatro görmek, daha çok fotoğraf çekmek istiyorum. Gördüğüm yerler arasına bir yenisi eklemek, dünyayı gözümde küçültmek istiyorum. Tabi kariyerime dair istediklerimi de hemen ekliyorum bunların yanına, özellikle doktoraya dair olanları... Bu kadar çok dileği kabul eder mi tanrı? Ya da bu kadar çok dilek arasında benimkileri de duyar mı? Bilmiyorum... Ayinim okumak, ibadetim düşünmekti. Hayallerime taptım sıklıkla... Bunlar için tanrı kızar mıydı insana? Bence kızmazdı. Yüreğinde sevgi olan, düşünen insandan ne zarar gelirdi ki.. İyi insanları severdi tanrı, zaten bunu öğütlemiyor mu bize! İyi olun, güzel olun... Bir de yeni yılda iyi, güzel insanlar daha da çoğalsın. Daha çok olsun hayatımızda ki dünya daha güzel bir yer olsun.</span></b><br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hepinize şahane, mutluluklarla dolu bir yıl dilerim! Ve benden size bir şarkı gelsin...</span></b><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/vGRC2LYmHfU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com2Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.92077 32.854109999999991 39.92077 32.854109999999991tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-39012695751649033572013-12-31T02:41:00.000+02:002013-12-31T02:48:22.735+02:00Küçük Kara Balığa...<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Başladım ya yazmaya, ilk yazılardan biri mutlaka ona ithaf edilmeliydi. <i><span style="color: #3d85c6;">Küçük kara balığa...</span></i> Eğer bir blog yazmaya başlamışsam şu an, onun sayesindedir. O bu kadar ısrar etmese sanırsam hiçbir zaman bir blog yayınlayamaz idim.</span></b><br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok eskidir arkadaşlığımız. Taa ortaokulda kesişti yollarımız. Doksanların sonunda başlayan ve 2000li yılların başlamasıyla <span style="color: #783f04;">(ki ne hayaller kurmuştuk ama yeni başlayan milenyum bizim zannetiğimiz kişi değilmiş) </span>biten ortaokul hayatımın bana kattığı en güzel insanlardandır. Bütün sınıf değil ama çoğumuz hala birbirimizle görüşürüz. Pek rastlanmaz ama biz öyle bir sınıftık ki hala birbirimizi bırakmayan, her sene öğretmeni öğrencisi buluşan garip bir kitleyiz. Hani bu kitlenin üyelerinin de pek de normal olduğu söylenemez. Bir tahtası eksiktir denir ya o cinsten, hocaları da dahil! Yoksa bu kadar güzel olmazdık . E tabi bu garip kitle içinde daha özel olanlar da vardır. Tıpkı <span style="color: #e06666;"><i>sek kahvem</i></span> gibi. Anlatırlar ya, <i>eskiden taa savaşların ok ve yay ile yapıldığı zamanlarda Türkler arkalarından gelen bir saldırıdan korunmak için sırtlarını bir taşa yaslarlarmış. Bu iş için kullanılan taşlara "arka taş" denir imiş. Gel zaman git zaman insanlar güvenle sırtlarını yaslayacakları kişilere <span style="color: #cc0000;">arkadaş</span> demeye başlamış.</i> İşte benim için tam da öyledir arkadaşım. Birer çocuk iken ellerimizi birleştirip arkadaş şiirini söylemiş idik onunla.</span></b><br />
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir kıvılcım düşer önce,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Büyür yavaş yavaş,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir bakarsın volkan olmuş, yanmışsın arkadaş...</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Dolduramaz boşluğunu ne ana, ne kardaş,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş...</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ortak olmak her sevince, her derde kedere,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ve yürümek ömür boyu,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Beraberce el ele...</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Olmasın hiç,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O ta içten gülen gözlerde yaş,</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir gün yollarımız ayrılsa bile arkadaş...</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Daha o yaşta Yılmaz Güney'in şiirini seçmemizden belliydi, büyüyünce normal olmayacağımız. Hep başka dünyaların hayalini kurduk. Tıpkı küçük kara balık gibi... Görmek, merak, anlamak, düşlemek, diğerlerini de bilmek tanımak istedik ta o zamanlardan. Lisede farklı okullara gittik<span style="color: #783f04;"> (ki aynı okula da giderdik ama babamın saçma sapan mantığı buna engel oldu. Kendisi de bir eğitimcidir ama bazen tuhaf fikirleri vardır ve onun fikrini değiştirmek ve benimkini ona dinletmek ya da kabul ettirmek imkan dahilinde değildir. Neredeyse otuz yıllık evladıyım lakin ben çözemedim kendisini!)</span> ama hep birlikteydik. Düşüncelerimizde, hayallerimizde birlikteydik. Aynı dünyayı düşledik. Çok okuduk, çok endişelendik. Şarap şişelerinin mantarlarına şiirler yazdık.</span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid81IpRZkXAcegQbQhp4YJQ9R1vyuIS9isyAjYpa-DFAY19y_h5gH0qR73iK2P05pVBjX554GV153hbtboTuwPzOFhhPObOCkvolmEd5453Fg5I5FWzCW7M1Uy7w8idrbLz0KrrnE0ICD6/s1600/DSC06373.JPG" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid81IpRZkXAcegQbQhp4YJQ9R1vyuIS9isyAjYpa-DFAY19y_h5gH0qR73iK2P05pVBjX554GV153hbtboTuwPzOFhhPObOCkvolmEd5453Fg5I5FWzCW7M1Uy7w8idrbLz0KrrnE0ICD6/s1600/DSC06373.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok sohbetler ettik. Kadehlerimizin yanına hayallerimizi, umutlarımızı koyduk ve gelecek güzel günlere sigaralar tüttürdük. Dumanla birlikte endişelerimizi de dağıttık. Şarap gibi güzel bir dünya olsun diye daha da çok şarap içtik.</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiHFGn1cReiIkVNWfa6upRposXUYdbT6ByT-9gJmSOwf6GkbsTh1PHGvUYpG6XG0xOLc8fzzHGCZCZCFpqG_pq1rRMALaQyQxGmvzl0z1l7IocUDv2KNOAAcYA8-cf9xbwu_LHiZIDXiE3/s1600/DSC06389.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiHFGn1cReiIkVNWfa6upRposXUYdbT6ByT-9gJmSOwf6GkbsTh1PHGvUYpG6XG0xOLc8fzzHGCZCZCFpqG_pq1rRMALaQyQxGmvzl0z1l7IocUDv2KNOAAcYA8-cf9xbwu_LHiZIDXiE3/s1600/DSC06389.JPG" height="300" width="400" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Aylak sohbetler</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bu sene başında <span style="color: red; font-style: italic;">örtmen</span> oldu (zaten öğretmendi ama sisteme göre öğretmen olması için abuk sabuk sınavları geçmeliydi) ve bozkırın ortasından, anakaradan <i>(ankara)</i> egeye göç etti. <i>Hani çok severim ya anakarayı hemen belirtmek isterim. Bozkır bu toprakların kaderi değilmiş. Antropojen bozkırmış bizim bozkırımız. Yani insan eliyle bütün orman örtüsünün tahrip edilmesi sonucu oluşan bozkır. Bunu da taa ortaokulda öğretmişlerdi bize. Ama bu durumu en çok yolculuklarda anlamıştım. Ne zaman yolculuğa çıksak ve iç anadolunun o sarı doğasında seyahat etsek; hemen insanın gözüne çarpar o aradan çıkan bir kaç yeşil ağaç. Hah demiştim bak buymuş antropojen bozkır, burada da daha önce bir orman varmış. Hem nereden mi biliyoruz bunu; ee koca fil ordusunu saklamış Timur çubuk ovasının içine. O kadar büyük bir orman varmış bir zamanlar. Şimdi çubuk denilince insanın aklına turşusundan başka bir şey gelmiyor. Anakaralı olmayanlar onu da bilmeyebilir belki... O ormandan kala kala bir <span style="color: #0b5394;">kuğulu park</span> kaldı güzel anakaramda şimdi yeşile dair. Bir de bir zamanlar bozkırın ortasında yeniden bir orman yaratmışlar, duymuşsunuzdur <span style="color: #0b5394;">Atatürk Orman Çiftliği... </span>Şimdi artık o da bir antropojen bozkır çünkü onu da kendilerine saray yapmak için katlettiler. </i><i>Neyse...</i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Şimdi egede buradan tamamen farklı bir coğrafyada ve bizim çocukluğumuzda olduğumuzdan tamamen farklı bir yapıya sahip olan bir kuşağa öğretmenlik yapmakta. Onların aklına da küçük kara balığın olduğu gibi dünyayı görmeyi düşürmekte. Son yıllarda güzel şeyler için çok sabretmiş olsak da, yavaş yavaş güzellikler geliyor. Yakındır az kaldı arkadaşımın en sevdiğine kavuşmasına. Daha güzel olacak hayat. İki kişi olacaklar egede... İki güzel insan iki güzel öğretmen. Çok severim sizi ben! Birken bin şeftali olacaklar. Küçük kara balıklar yetiştirecekler bizim gibi. En önemlisi de sevginin gücünü gösterecekler öğrencilerine. Zaten sevgi olmasaydı dünya çekilir miydi hiç?.. Çok mutlu ol, olun canım arkadaşım. Bundan önce olduğu gibi bundan sonra da hep birlikte olacağız. İyi ki ortaokulda o şiiri okumuşuz, iyi ki arkadaşlık kıvılcımı o zaman yüreğimize düşmüş. Güzel günler daha yakın canım arkadaşım, hayatıma kattıkların için bu yazım size ithaf oluna!...</span></b></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com1Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.53098 32.208662999999994 40.310559999999995 33.499556999999989tag:blogger.com,1999:blog-9072770124300834991.post-41258725667290095912013-12-28T23:58:00.000+02:002013-12-29T01:21:22.445+02:00Geia sou (yasu) bre!<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Yazmak!</span><br />
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yazmalıydı insan, yazmalıydım belki... Başlıyorum arkadaşım bak. Senin sayende yazıyorum buraya. Sen bu kadar ısrar etmesen belki söylediklerimi bir tek ben duyacaktım. Öyle olsa söylenmemiş mi olurdu peki??? Söylemek hep güzeldi, yazmak ve onu paylaşmak senin sayende canım arkadaşım.</span><br />
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Aslında yazardım ben çokça; yazardım küçük bir çocuk iken...Çocukken dediysem de bakmayın "çocuk olmak" benim için hayatımın çok başlarında bir deyim oldu; anlamı sözlüklerde aradığım... Şiirler yazardım. İçimden geçenleri, dünyayı, hayallerimi yazardım. Söyleyeceklerim hep olmuştu. Yazmak mı daha iyiydi okumak mı? Yoksa her ikisi de mi?</span><br />
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Evet yazıyorum şimdi, güzellikler olsun diye yazıyorum. En çok bunun için yazıyorum.Niye mi buraya yazıyorum?.. Başka denizler ne anlatıyor, nereye gönderiyor gemilerini, başka kıyılarda olanlar hangi göğe bakıyor, kaç tane gökyüzü var, ben kaçını biliyorum, gerçekten <i><span style="color: blue;">laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvayda</span></i> mıyız, bunları bilmek için yazıyorum. Belki de anlatmak istediklerim var. Ben de bilmiyorum. Ama yazıyorum. Güzel olur mu? İçimden geçenleri anlamayan dünyaya <span style="color: red;"><i>içimden geçenleri</i> </span>anlatmak güzel olur mu? Bu fikre alışmalıyım önce, yazmak fikrine, anlatmaya, tıpkı eskiden olduğu gibi... Belki ben değil bir şiir konuşmalı. Ah o güzel şairler söylemeli, ben de dünya da onları duymalı!..</span><br />
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i style="background-color: #fce5cd;">Memnuniyet</i></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i style="background-color: #fce5cd;"><br /></i></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Benden zarar gelmez</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Kovanındaki arıya</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Yuvasındaki kuşa;</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Ben kendi halimde yaşarım</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Şapkamın altında.</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Sebepsiz gülüşüm caddelere</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Memnuniyetimden;</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Ve bu çılgınlık delicesine</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">İçimden geliyor.</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: lime; font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Dilsiz değilim susamam</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: lime; font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;">Öyle ölüler gibi</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; color: lime;"><i style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu güzel dünyanın ort</i><i style="font-family: Verdana, sans-serif;">asında.</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;"><i style="background-color: #fce5cd;"><br /></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><b style="background-color: #fce5cd;">Rüştü Onur</b></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span></span></div>
ahlaka mugayirhttp://www.blogger.com/profile/10485553242820414798noreply@blogger.com4Ankara, Türkiye39.92077 32.85410999999999139.92077 32.854109999999991 39.92077 32.854109999999991